Doprowadzenie wody do domowej instalacji może odbywać się z sieci wodociągowej lub własnego ujęcia - studni z urządzeniem hydroforowym. Niezależnie od źródła zasilania wewnętrzna instalacja zimnej i ciepłej wody musi spełniać określone wymagania, a podłączone do niej baterie, zawory i inne urządzenia muszą zapewniać komfort korzystania z przyborów sanitarnych. Doprowadzenie do wolno stojącej wyspy potrzebnych instalacji może przysporzyć problemów, jeśli znajdzie się ona zbyt daleko od pionów instalacyjnych. Do miejsca, w którym stanie wyspa, rury do zimnej i ciepłej wody układa się najczęściej w podłodze. Rury w wewnętrznej instalacji mają niewielkie średnice - najczęściej 16 - 20 mm, można je więc łatwo ukryć w płytkich bruzdach bądź poprowadzić pod pokryciem podłogowym. W nowych instalacjach rozprowadzenie zasilania wykonuje się w systemie rozdzielaczowym (każdy przybór sanitarny zasilany jest z indywidualnie doprowadzonych rur) lub w układzie mieszanym z jednym, dwoma głównymi rozdzielaczami oraz trójnikami odgałęźnymi do poszczególnych urządzeń. Trasa przebiegu powinna być jak najkrótsza, aby nie powodować nadmiernych spadków ciśnienia. Najprostszym rozwiązaniem jest poprowadzenie rur w kanałach przypodłogowych, w których zmieszczą się również rury kanalizacyjne, a jedynie krótkie ich odcinki doprowadzające wodę do poszczególnych przyborów, umieszczane są w bruzdach pod tynkiem.
Do prowadzenia w podłodze najlepiej wybierać rury miękkie (giętkie), sprzedawane w zwojach, gdyż nie wymagają łączenia w warstwach podłogi. Instalacje warto wykonać systemem rozdzielaczowym. W takim układzie do każdego punktu poboru prowadzi się osobne rury. Mogą być potrzebne maksymalnie trzy do zlewozmywaka (z ciepłą i zimną wodą oraz ewentualnie cyrkulacyjna) i jedna (z zimną wodą) do zmywarki. Rury powinny być zaizolowane termicznie. Do lepszej orientacji rury z wodą zimną mają zwykle otulinę w kolorze niebieskim, te z ciepłą w czerwonym. Na pionowym odcinku do baterii rura z zimną wodą powinna biec z prawej strony, rura z ciepłą z lewej – i tak powinny zostać połączone z baterią. Rura kanalizacyjna do zlewozmywaka musi mieć średnicę co najmniej 50 mm, do zmywarki nie mniej niż 40mm, wspólna do zlewozmywaka i zmywarki co najmniej 70 mm. Odpływ kanalizacji od zlewozmywaka i zmywarki trzeba będzie przeprowadzić w podłodze, pamiętając, że rura odpływowa musi być ułożona ze spadkiem w kierunku pionu. Zalecany spadek to około 4-5%. Im dłuższe będzie podejście, tym trudniej będzie je zmieścić w warstwach podłogi na stropie. Na podejściu dłuższym niż 3 m musi zostać zamontowana dodatkowa wentylacja w postaci zaworu napowietrzającego – co ma zapobiec wysysaniu wody z syfonów. Długie podejście powinno też mieć rewizję, czyli kształtkę z otworem osłoniętym uszczelnioną pokrywą, która umożliwi dostęp do wnętrza rury, na przykład w celu jej wyczyszczenia.
System rur i kształtek użytych do budowy instalacji musi mieć znak CE oraz atest Państwowego Zakładu Higieny wydawany produktom nadającym się do kontaktu z wodą pitną. Do budowy instalacji najlepiej użyć rur i złączek jednego producenta, bo wtedy jest pewne, że wszystkie elementy będą do siebie pasowały. Zapytaj o naszą ofertę materiałów czołowych producentów, które posiadają pozytywną ocenę właściwości użytkowych wyrobów budowlanych do zamierzonego zastosowania.